260. DA LI POSTOJI JEDINSTVO IZMEĐU CRKVE KOJA PREBIVA NA ZEMLJI I KOJA PREBIVA NA NEBU?
Bez sumnje, postoji i jedinstvo između Crkve koja prebiva na zemlji i Nebeske Crkve, i to kako u njihovom odnosu prema Jedinome Koji je Glava, Gospodu našem Isusu Hristu, tako i u njihovom uzajamnom opštenju.
261. KAKO OPŠTE CRKVA NA ZEMLJI I CRKVA NA NEBU?
Molitva ispunjena verom i ljubavlju sredstvo je opštenja Crkve koja prebiva na zemlji sa Nebeskom Crkvom. Verni koji pripadaju Crkvi u podvigu na zemlji prinoseći molitvu Bogu istovremeno prizivaju u pomoć Svete koji pripadaju nebeskoj crkvi; a Sveti, koji su se više približili Bogu, svojim posredničkim molitvama očišćuju, osnažuju i prinose Bogu molitve vernih koji žive na zemlji, i po volji Božijoj blagodatno i blagotvorno na njih deluju, bilo nevidljivom silom, bilo kroz svoja javljanja, ili na drugi način.
262. NA ČEMU JE ZASNOVANO MOLITVENO PRIZIVANJE SVETIH NEBESKE CRKVE?
Pravilo Crkve koja prebiva na zemlji – da se u molitvi prizivaju Sveti Nebeske Crkve – utemeljeno je na Svetom Predanju, čiji su izvori vidljivi i u Svetom Pismu. Na primer, kada prorok David u molitvi doziva: Gospode, Bože Avraama, Isaaka i Izrailja, otaca naših (1. Dnev. 29,18) – on tada pominje svete da bi osnažio svoju molitvu. Upravo tako Pravoslavna Crkva i danas priziva „Hrista, Istinitog Boga našeg, molitvama Prečiste Njegove Majke i svih Svetih“. Sveti Kiril Jerusalimski u tumačenju Božanske Liturgije kaže: „Pominjemo i ranije upokojene, najpre Patrijarhe, Proroke, Apostole, Mučenike, da bi Bog njihovim molitvama i zastupništvom primio moljenje naše“ (Mistagoška katiheza 5, gl.9)
Sveti Vasilije Veliki u Besedi na dan Svetih četrdeset mučenika kaže: „Onaj ko je u nevolji pribegava Četrdesetorici jednako kao i onaj ko se raduje: prvi da dobije oslobođenje od nevolja, drugi da bi sačuvao svoja dobra… Neka sa Mučenicima budu prozbe vaše“.
263. DA LI POSTOJI SVEDOČANSTVO SVETOG PISMA O POSREDNIČKOJ MOLITVI SVETIH NA NEBESIMA?
O posredničkoj molitvi Svetih na Nebesima postoji i svedočanstvo Svetog Pisma. Sveti evanđelist Jovan je u otkrivenju na Nebesima video Anđela kome beše dano mnogo tamjana da prinese sa molitvama svih Svetih na zlatni žrtvenik pred prestolom. I uznese se dim od tamjana sa molitvama Svetih iz ruke Anđelove pred Boga (Otkr. 8,34).
264. DA LI POSTOJI SVEDOČANSTVO SVETOG PISMA O JAVLJANJU SVETIH SA NEBA?
O blagotvornim javljanjima Svetih sa Neba postoji svedočanstvo Svetog Pisma. Sveti jevanđelist Matej priča da su posle smrti na Krstu Gospoda našeg Isusa Hrista ustala mnoga tela Svetih koji su pomrli; i izašavši iz grobova po Vaskrsenju Njegovu, uđoše u sveti grad i pokazaše se mnogima (Mt. 27,52-53). Pošto tako važno čudo ne bi moglo da se dogodi bez važnog cilja, treba pretpostaviti da su se vaskrsnuti Sveti pojavili zato da bi objavili silazak Hristov u ad i njegovo pobedonosno Vaskrsenje, i da bi tako propovedajući pomogli onima koji su se rodili u starozavetnoj Crkvi da pređu u novozavetnu Crkvu koja se tada pojavila.
265. ODAKLE ZNAMO DA SVETITELJI NAKON SMRTI MOGU DA ČINE ČUDA?
Sledećim svedočanstvima mi se utvrđujemo u veri u to da Sveti, po upokojenju svome (to jest po prestavljenju, jer se smrt Hrišćanina naziva prelaskom – prestavljenjem – u Večni Život), čine čuda na ovaj ili onaj način. Druga knjiga o Carevima svedoči da je od dodira kostiju proroka Jeliseja vaskrsnut mrtvac (2. Car. 13, 21).
Apostol Pavle ne samo da je sam, neposredno isceljivao i činio čudesa, nego su to činili ubrusi i pojasevi uzeti sa njegovog tela (Dap. 19,12). Na ovom primeru vidimo da Sveti i posle svoga upokojenja jednako mogu blagotvorno da deluju kroz zemaljska sredstva ili predmete koji su preko njih dobili osvećenje.
Sveti Grigorije Bogoslov u Prvom slovu protiv Julijana kaže: „Nisi se postideo žrtava za Hrista zaklanih, niti si se pobojao velikih podvižnika: Jovana, Petra, Pavla, Jakova, Stefana, Luke, Andreja, Tekle i drugih koji su pre i posle ovih postradali za istinu od ognja, gvožđa, zverova i mučitelja, i koji su ta mučenja hrabro podneli, kao da su u tuđem telu ili bez tela. A zašto? Zato da ni jednom rečju ne izdaju pobožnost. Zbog toga su za njih pravilno ustanovljene i velike počasti i proslavljanje. Od njih beže demoni i bolesti bivaju izlečene. Od njih su javljanja i proroštva. Od njih i sama tela, kada ih neko dotiče ili im ukazuje poštovanje, imaju istu silu kao duše Svetih. Od njih i kapi krvi, ta mala obeležja stradanja, dejstvuju isto kao i tela“.
Prepodobni Jovan Damaskin piše: „Mošti Svetih nam je darovao Vladika Hristos kao spasonosne istočnike koji toče najrazličitija dobročinstva“. Da bi ovo pojasnio, on dodaje: „Jer se posredstvom uma Bog uselio i u tela njihova“ (Tačno izloženje…).
PITANJA ZA OVAJ ČAS:
1. DA LI POSTOJI JEDINSTVO IZMEĐU CRKVE KOJA PREBIVA NA ZEMLJI I KOJA PREBIVA NA NEBU?
2. KAKO OPŠTE CRKVA NA ZEMLJI I CRKVA NA NEBU?
3. NA ČEMU JE ZASNOVANO MOLITVENO PRIZIVANJE SVETIH NEBESKE CRKVE?
4. DA LI POSTOJI SVEDOČANSTVO SVETOG PISMA O POSREDNIČKOJ MOLITVI SVETIH NA NEBESIMA?
5. DA LI POSTOJI SVEDOČANSTVO SVETOG PISMA O JAVLJANJU SVETIH SA NEBA?
6. ODAKLE ZNAMO DA SVETITELJI NAKON SMRTI MOGU DA ČINE ČUDA?